De rommelmarkt in Sinte Pieters

De Rolmopsen en hun aanhang zijn al vroeg uit de veren. Er is een standplaats gereserveerd en deze wordt vlijtig aangekleed onder het oplettend oog van onze eigen fotografe.
Samen met Hedwig,  Martine haar broer en schoonzus was Veerle actief op deze activiteit.
Iedereen maar duimen op een goede verkoop.
Maar het weer speelt hier ook een negatieve rol. De grote stortbui en het onweer laat de mensen binnen blijven.
Later op de dag klaart het dan toch uit. Maar de bussen komen niet meer.
Rond 15u wordt de aftocht gefloten.Onze verkopers zijn tevreden met hun omzet. Dat is het voornaamste.
Wat er nog overblijft, wordt terug ingepakt. Er zal wat plaats vrij gekomen zijn... om nieuwe rommel bij te zetten.
Een leuke afsluiter wordt gepland in de Broekstraat te Kokejane. Na een goed drankje en leuke verhalen over de belevenissen van die dag over de rommelmarkt en ook de fietstocht komt er dan toch een einde aan deze leuke dag.

Team-building

 De uitstap met ons vieren stond al een tijdje op de agenda. En eindelijk lukte het ons een datum te vinden waarbij iedereen zich goed voelde.

Dinsdag 16/08/2016 na de ochtend activiteiten stonden we paraat met onze kleine bagage.Een belangrijk aspect: Laura, de zon, was er ook bij. Er was er maar eentje die een jas aanhad hm.
Een foto om dit evenement te vereeuwigen moet echt gebeuren. Zoals ge ziet zit de sfeer er goed in. Iedereen heeft zijn beentjes degelijk ingesmeerd.
We rijden richting Ter Rijst en verder via Heikruis, Beert, Bogaarden, ... naar Halle. Het gaat van een "tout plat" naar een "faux plat". Dat zijn Martine en ik al gewoon.

De basiliek van Halle wordt onze eerste halte. Een dikke kaars schaffen we aan om in Scherpenheuvel te laten branden.
Nu wacht het Zoniënwoud op ons.

 Even een drukke baan trotseren, wat een beetje minder leuk is. Gelukkig ligt er en fietspad. Er moet niet verteld worden zeker dat er wat afgetetterd wordt.
Eens Sint-Genesius-Rode voorbij koersen we het bos in. Jammer voor de zonnekloppers. Zij zien de zon maar door de bladeren. Hun kleurtje zal nog even moeten wachten, de "bain de soleitjes" zijn voor later. Of zijn er bij die het nu al aandurven???

Ondertussen knorren al enkele magen. Een "antieke en rustiek" tafel langs de weg, nodigt ons uit om halt te houden. Picknicktassen komen boven. Er is een verscheidenheid: fris, water, wijn, bokes, tomaat, komkommer, pasta met van alles, energierepen,yoghurt, banaan,... Plaats zelf maar wat bij welke persoon.(geen wedstrijd)

Aangesterkt en vol energie rijden we verder. Het aantal km is niet overdreven daarom doen we het rustig aan. Onze fotograaf is uit het goede hout gesneden. Zij merkt heel wat leuke tafereeltjes op. We zullen weer een album vol prentjes krijgen.

Het museum en park van Tervuren is een lust voor het oog. Jammer dat de werken nog steeds gaande zijn in het museum.
Waar is onze kindertijd gebleven dat wij hier op schoolreis kwamen...

Herinneringen worden opgehaald, verhalen verteld.
De zon laat zich van zijn mooiste kant zien en geeft onze trip een extraatje. Om hiervan ten volle te genieten zoeken we een terrasje op. Martine kent er hier in de omgeving genoeg maar ze moeten ... open zijn. Dorstigen laven is niet altijd gemakkelijk hoor!

En nog minder iemand  vinden om een foto te maken van ons clubje.
 Er staan te veel knopjes aan het toestel, het wordt een video maar de foto komt er na een tijdje nog niet. Dus een andere oplossing dringt zich op. Het resultaat mag er dan wel wezen.

Leuven is in aantocht of liever Leuven wij komen eraan.
Waar is ons hotel? Rustig vrouwen, dat vinden we wel en bernard is er ook. De "Professor" gaat niet lopen, hij verwacht ons. Oeps waar komen de fietsen??? Geen problemen dames, die gaan ook "kameren".

Na onze opknapbeurt zijn we klaar om Leuven te ontdekken. Zoveel volk! Als je dan van en rustige fietsroute komt, klinkt het dubbel zo hard.
Deze stad verdient wel een bezoek. Wat mooie gebouwen!

Aan restaurantjes geen gebrek maar wat gaan we kiezen? Ah nee even de foto's bekijken. En is iedereen tevreden met erop staat?
De honger laat niet op zich wachten alleen is het wachten op de ober.
Noodgedwongen moet er een apéro komen want anders zit je daar toch maar met lege handen.
Een wandeling in het stadscentrum nadien doet de vertering beter werken. Waar staat nu die "kotmadam"? En kent zij de weg in Leuven? De kaart ligt toch al op haar schoot.

Na een korte/lange (?) nachtrust genieten we van een goed ontbijt. En wat een eetlust dat we hebben of zit er iets anders achter???

Het startsein voor het tweede deel wordt gegeven en wijlen op weg. De omgeving toont haar pracht aan natuur, abdij, boerderijen, kastelen. Kliklik om zoveel mogelijk vast te leggen om nadien even te bekijken. Heel belangrijk is het dat het op ons netvlies geprikt staat.

Het kasteel van Horst nodigt
ons uit een rustpauze te nemen. Scherpenheuvel zien we van ver liggen na de nodige stijgers en dalers.





De kaars van Halle laten we in Scherpenheuvel

 branden voor allen die het nodig hebben. Een nieuwe kaars brengen we mee naar Halle om daar hetzelfde te doen.
De rit bevalt ons daarom besluiten we door te rijden naar Averbode. De weg daarheen zullen we ook niet vergeten. Het loont de moeite.

In Averbode nodigt de abdij ons uit om een kijkje te nemen. Een ijsje mag voor de liefhebbers ook niet ontbreken.
En je gelooft het of niet, ze hebben ginder ook een "Vossenhol". Daar hebben we afgesproken met onze chauffeurs, Hedwig en Bram.



Waar wij 2 dagen gereden hebben om er te geraken, gaat het met de wagen op 2 uur.
Het afscheid was vlug, ieder wou bij zijn "volk" zijn en vertellen hoe goed en fijn wij het gehad hebben.

Daar doen wij het toch voor. Teambuilding?

Op de sportieve toer zij het wat anders

Onze grijze cellen werken op volle toeren! Plannen maken we bij de vleet. Dat is wel het gemakkelijkste deel van de zaak.
De realisatie vraagt meer energie. Met de steun van velen rondom ons komen we zeker tot een mooi resultaat.

Het eerstkomende project is: de tocht naar Ronquières.
Deze uitstap is ook een dagtrip.
Op 4 september hebben we dus goed fietsweer besteld. Of Frank deze bestelling genoteerd heeft, weten we niet.
Eieren brengen naar Edingen of kaarsjes aansteken kunnen misschien helpen??
Maar weer of geen weer, de route is uitgestippeld.
In totaal zullen we tussen de 60 en 70 km rijden. Best te doen op een dag. Iedere deelnemer voorziet wel een picknick en voldoende drank. We vertrekken in Sint-Pieters-Kapelle aan de kerk stipt om 10u. Elke deelnemer geeft een bijdrage voor Kom op tegen Kanker.
Het hellend vlak is echt wel de moeite om even te bekijken.
Een bezoek brengen zal  er helaas niet in zitten. Hiervoor moet je tijd voorzien.

Een volgende activiteit is dan gepland op 11/09. Dat gaat door in het Dominicanessenklooster.
 "Pass The Pease" geeft een optreden ten voordele van de Rol-Mopsen die de opbrengst dan integraal aan Kom op Tegen Kanker geeft.
Het optreden is voorzien tussen 12u en 16u, met een pauze.


Het najaarsevenement van de Rol-Mopsen is
" Spinning"
Go-well stelt zijn accommodatie ter beschikking waarvoor we heel blij en dankbaar zijn!
Smeer jullie beentjes allemaal goed in Maar heb geen schrik. Iedereen kan deelnemen op eigen kunnen. Kom  naar Kokejane Go-Well op zaterdag 01 oktober 2016  tussen 13u en 18u.
Vooraf inschrijven bij de Rol-Mopsen.
Meer informatie volgt nog.

Een poosje later

Het is wat stil geweest op onze blog. 't Ja de vakantie duurt nog even he!. En iedereen weet wel best als je een poosje weg bent, stapelt er zich toch wat werk op. Even opfrissen, post doornemen, vervelende betalingen doen, het meegenomen gerief wassen. En niet vergeten familie en vrienden dag zeggen en verhalen vertellen.
Op de blog kwam niet veel nieuws maar dat betekent niet dat we niet actief waren op Rol-mopsen-niveau. Bertje en Veerle hebben hun beste beentje gezet in Art Valley, plannen werden gesmeed,...kortom een heleboel vooruitzichten.

Eens Martine uitgerust thuis, mocht zij dan ook in 3de vitesse schieten en de Denderroute uitstippelen. Haar kennende lukte dat prima.

 De start was het gemeenteplein van Herne. Te midden van al dat moois stonden wij daar met onze tweewielers. Ons ertussen zetten? Neenee, dan dacht het publiek misschien dat WIJ de oldtimers waren!

 De tocht slingerde zich door de natuur met de gebruikelijke ups en downs. We konden genieten van een goed fiets weertje.
De fotograaf van dienst (in vast verband) kon haar hartje ophalen aan al dat moois wat deze tocht in petto had.
Zodoende konden de kapelletjes niet ontbreken.

 Even poseren, een plaatsje vrij houden, timer instellen, een kort sprintje en ...dan tellen. Ja gelukt, we staan erop. Laat mij even vermelden dat het op dat moment een echt rustpunt was. Een zéér grote groep fietsers hadden we net gekruist. Waouw, was dat even serieus opletten geblazen.

Een normale mens moet ook al eens knabbelen. Ter info: er bestaan ook andere! Een picknickplaats lag op de baan, dus het besluit was snel genomen. Toch scheen er een item te zijn dat diep nadenken nodig achtte. Het zag er wel leuk uit.

 Verder langs de Dender naar Geraardsbergen! Een ommetje maken door werken was ook eens nodig. Dat leert ons andere wegen ontdekken.

 Het alziend oog van Veerle kon niet weerstaan om dit prentje vast te leggen. Een ranke reiger te midden van "logge" koeien.
Fantastisch!

 De Gavers werd vereerd door ons bezoek. (Hm ) Het loont de moeite hier even te komen.

 En voilà in actie op het sportieve vlak dan. Is de foto scherp genoeg Veerle? compositie ok? Je haartjes uit de ogen?
Enfin ben je tevreden met wat er op de foto staat? Spui je mening maar eens.

 Hier hadden we een probleem.  "Heeft er iemand op de nummertjes gelet?"
Nee dus, dan changement de parcours. Laat ons even kijken. Gps? (= van wie?) kaart? Even rondkijken kon ook helpen. Zeker als je al in bekende contreien bent.

 En Lieve had precies ook een leuke dag. In ieder geval zag ze er gelukkig uit niet?

Ook moeder en dochter zien er top uit. oeps of is het vader? Ik zal mijn bril dan maar opzetten.

 Oei Hedwig, waarvan was je bang? Dat knuffeltje? En het keek zo lief! Of was je geschrokken van de koeien in het water? Maar deze namen een voetbadje. Dat waren propere beesten hoor.
Enfin je hebt bewezen dat je met ogen toe kon fietsen.

 

De Dikken van Pamel mocht vandaag niet op het appèl ontbreken. Jammer dat zijn buik een vuilbak geworden is. Waarom gebeurt dit toch?

Het mag gezegd: wie ontbrak, heeft een leuke trip en een toffe dag gemist. Wij hebben er in ieder geval ten volle van genoten.