vrijdag 17 november 2017
Parijs
Aan iedereen die mee wil fietsen naar Parijs.Deze fietsreis zal doorgaan tussen 7 en 13 mei.Het is een sponsortocht tvv kom op tegen kanker,dwz dat wie mee wil fietsen eerst 300 euro startgeld moet ophalen en storten op rekening van kom op tegen kanker.De inschrijvingen lopen tot half januari en de plaatsen zijn beperkt.
Bijkomende inlichtingen bij Martine 0477488081 of Bertje 0472585686
vrijdag 22 september 2017
Terug thuis
Vandaag,met de auto ,terug thuis geraakt,veilig en wel na een zeer bewogen reis.
Morgen naar de kerkdienst,afscheid nemen van mijn fietsvriendin.
Jeruzalem???
Morgen naar de kerkdienst,afscheid nemen van mijn fietsvriendin.
Jeruzalem???
zondag 17 september 2017
Sint pietersplein
Vandaag,zondag 17 september2017 ,Rome,Sint Pietersplein ,fietsend bereikt.Het was een zware tocht,zowel psychisch als fysisch,fier dat ik het haalde,verdrietig dat Reni er niet bij was.Rust zacht,lieve vriendin!
vrijdag 15 september 2017
San Baronto naar lago di vici
Zaterdag 9 september,San Baronto naar San Gimignano. 75 km.Het regent bij vertrek uit San Baronto en tot Vinci blijft het druppelen.Ik krijg nog een onweer en dan is t gedaan met regenen,ik zal droog kunnen aankomen.Het stijgt en daalt en stijgt en daalt,maar precies meer stijgen dan dalen....totale stijging is 770 'm.
Zondag 10 september.San Gimignano naar Siena.40km Het heeft de hele nacht geregend,regen ook bij vertrek.Onderweg begint de zon te schijnen.De weg is redelijk vlak,in de namiddag vinden we nog tijd om Siena.40km te bezoeken.
Maandag 11 september,Siena naar Chiusi 93 km.Ik dool in Siena rond om de goede weg te vinden ,vergis mij en kan 10 km om rijden.De omgeving doet droog en verlaten aan,ik zit in de crete .Na Asciano,een dorpje in de crete wordt de omgeving weer wat groener.
Een fietspad,het santiero dela Bonifica,zal mij rechtstreeks naar Chiusi brengen.Zware wolken en veel wind voorspellen niet veel goeds,maar het blijft droog tot ik op de camping aankom.
Het fietspad loopt langs een uitgedroogd kanaal,met resten van een sluizen complex. Het is een eenzame weg,ik kom gedurende 25km geen mens tegen.
Dinsdag 12 september is een rustdagen, met de auto naar assisi.Savonds verneem ik ,van Dries,dat Reni overleden is.Klote,zou zij gezegd hebben.Ik besluit van ,zo dicht bij mijn doel,niet op te geven.Ik ga ,heel verdrietig,door tot Rome.
Woensdag 13september Chiusi naar Bashir, Orvieto 62,7 km.Eerste 20 km zijn vlak,daarna omhoog ,mooie vergezichten.
Donderdag 14 september Bashir naar lago di vico, 89,8km,1658 hoogtemeters, 12,5 km per uur.Dit wordt een heel zware rit,eerst 15km omhoog naar Bagnoregio.Bagnoregio ligt op een uitloper van turfsteen die vroeger veel verder uit stak.Op de punt lag het stadje Civita ,maar door een aardbeving werd Civita losgeslagen van Bagnoregio, waardoor het eenzaam op een heuvel kwam te liggen.
Het is nu alleen nog te bereiken via een loopbrug,er woont geen mens meer en ze hebben er een toeristische attractie van gemaakt.
De volgende km gaat het langs de heuvelflanken van de monte Cimino,een oude vulkaan.
Om het lago di vico te bereiken ,moet ik nog eens fel klimmen,het is nl een kratermeer.
Hier in de streek woden niets anders dan hazelnoten gekweekt,voor de nutella? en de pluk is volop aan de gang.
Zondag 10 september.San Gimignano naar Siena.40km Het heeft de hele nacht geregend,regen ook bij vertrek.Onderweg begint de zon te schijnen.De weg is redelijk vlak,in de namiddag vinden we nog tijd om Siena.40km te bezoeken.
Maandag 11 september,Siena naar Chiusi 93 km.Ik dool in Siena rond om de goede weg te vinden ,vergis mij en kan 10 km om rijden.De omgeving doet droog en verlaten aan,ik zit in de crete .Na Asciano,een dorpje in de crete wordt de omgeving weer wat groener.
Een fietspad,het santiero dela Bonifica,zal mij rechtstreeks naar Chiusi brengen.Zware wolken en veel wind voorspellen niet veel goeds,maar het blijft droog tot ik op de camping aankom.
Het fietspad loopt langs een uitgedroogd kanaal,met resten van een sluizen complex. Het is een eenzame weg,ik kom gedurende 25km geen mens tegen.
Dinsdag 12 september is een rustdagen, met de auto naar assisi.Savonds verneem ik ,van Dries,dat Reni overleden is.Klote,zou zij gezegd hebben.Ik besluit van ,zo dicht bij mijn doel,niet op te geven.Ik ga ,heel verdrietig,door tot Rome.
Woensdag 13september Chiusi naar Bashir, Orvieto 62,7 km.Eerste 20 km zijn vlak,daarna omhoog ,mooie vergezichten.
Donderdag 14 september Bashir naar lago di vico, 89,8km,1658 hoogtemeters, 12,5 km per uur.Dit wordt een heel zware rit,eerst 15km omhoog naar Bagnoregio.Bagnoregio ligt op een uitloper van turfsteen die vroeger veel verder uit stak.Op de punt lag het stadje Civita ,maar door een aardbeving werd Civita losgeslagen van Bagnoregio, waardoor het eenzaam op een heuvel kwam te liggen.
Het is nu alleen nog te bereiken via een loopbrug,er woont geen mens meer en ze hebben er een toeristische attractie van gemaakt.
De volgende km gaat het langs de heuvelflanken van de monte Cimino,een oude vulkaan.
Om het lago di vico te bereiken ,moet ik nog eens fel klimmen,het is nl een kratermeer.
Hier in de streek woden niets anders dan hazelnoten gekweekt,voor de nutella? en de pluk is volop aan de gang.
vrijdag 8 september 2017
Ondertussen zit ik in Toscane
Woensdag 6 september
Padenghe sul Garda naar Mandova 65 km
Als ik eindelijk de drukte van het gardameer achter mij heb kunnen laten fiets ik over een mooi fietspad, door rustig landbouwgebied.Hier staan druiven ,maïs, olijfbomen en ook kiwi s.
Op donderdag 7 september land ik in Zocca,de Apenijnen.Hier geen vlaktes meer,hier weer klimmen,Leuk!
Vrijdag 8 september.
Na een tocht van 100 km ,aanbeland in San Baronto.
Langs de passo de Brasa en het nauwe dal van de Reno fiets ik Toscane in.
100km vandaag,1293 hoogtemeters,en een gemiddelde snelheid van 15,1 km per uur,ni slecht?Toch?
Padenghe sul Garda naar Mandova 65 km
Als ik eindelijk de drukte van het gardameer achter mij heb kunnen laten fiets ik over een mooi fietspad, door rustig landbouwgebied.Hier staan druiven ,maïs, olijfbomen en ook kiwi s.
Op donderdag 7 september land ik in Zocca,de Apenijnen.Hier geen vlaktes meer,hier weer klimmen,Leuk!
Vrijdag 8 september.
Na een tocht van 100 km ,aanbeland in San Baronto.
Langs de passo de Brasa en het nauwe dal van de Reno fiets ik Toscane in.
100km vandaag,1293 hoogtemeters,en een gemiddelde snelheid van 15,1 km per uur,ni slecht?Toch?
dinsdag 5 september 2017
Van Iseo naar Padenghe sul garda 71km
Vanaf het meer van Iseo fiets ik deze voormiddag langs een van de oudste fietsroutes van Italie en dat is met 10 jaar nog niet eens zo oud.
ik fiets door het plassengebied van de Torbiere del Sebino,hier werd vroeger turf gewonnen.Ik fiets over smalle paadjes tussen de vijvers door.
Bresc ia is weer een drukke NoordItaliaanse stad en ik maak dat ik er door ben.Ik ben echt geen stadskind
Vanaf Brescia volg ik weer een mooie fietsroute ,die mij tot het Gardameer brengt,een douchke,een pintje,en de voetjes in t water.HEERLIJK.
Het weer zat mee,echt prima fietsweer.
ik fiets door het plassengebied van de Torbiere del Sebino,hier werd vroeger turf gewonnen.Ik fiets over smalle paadjes tussen de vijvers door.
Bresc ia is weer een drukke NoordItaliaanse stad en ik maak dat ik er door ben.Ik ben echt geen stadskind
Vanaf Brescia volg ik weer een mooie fietsroute ,die mij tot het Gardameer brengt,een douchke,een pintje,en de voetjes in t water.HEERLIJK.
Het weer zat mee,echt prima fietsweer.
maandag 4 september 2017
Garlate-Iseo 94km
Eindelijk de fiets op ,voor een extra lange rit.
De eerste km gaat het rustig en vlak langs het meer van Garlate en de Adda.
Maar dan moet uit dat dal geklommen worden en dat was wel even stevig omhoog.
Voor Bergamo is het ook stevig klimmen,maar ik word beloond met prachtige vergezichten.
Voor wie van steden houdt is Bergamo de moeite om te bezoeken,maar niks voor mij.Geef mij maar de natuur.
Ik ben vandaag in Iseo geraakt en t was een mooi ritje.Morgen pootje baden in het gardameer?
De eerste km gaat het rustig en vlak langs het meer van Garlate en de Adda.
Maar dan moet uit dat dal geklommen worden en dat was wel even stevig omhoog.
Voor Bergamo is het ook stevig klimmen,maar ik word beloond met prachtige vergezichten.
Voor wie van steden houdt is Bergamo de moeite om te bezoeken,maar niks voor mij.Geef mij maar de natuur.
Ik ben vandaag in Iseo geraakt en t was een mooi ritje.Morgen pootje baden in het gardameer?
Wanneer nog eens fietsen?
2/9 met de auto tot straks Moritz
Ontmoeting met Bertje en Michel.Zij zijn daar net aangekomen,op vakantie.Het was een blij weerzien.
3/9 Ook de Maloia pass is afgesloten,omrijden vie de Berninapass is de boodschap.
En zo geraken we dan toch nog in Italië. Spijtig,ik heb in Zwitserland niet veel kunnen fietsen,dat zal voor een andere keer zijn.
In Garlate aangekomen kunnen we t niet laten,even fietsen om de benen te strekken,samen met Hedwig.HIER SCHIJNT DE ZON!
Ontmoeting met Bertje en Michel.Zij zijn daar net aangekomen,op vakantie.Het was een blij weerzien.
3/9 Ook de Maloia pass is afgesloten,omrijden vie de Berninapass is de boodschap.
En zo geraken we dan toch nog in Italië. Spijtig,ik heb in Zwitserland niet veel kunnen fietsen,dat zal voor een andere keer zijn.
In Garlate aangekomen kunnen we t niet laten,even fietsen om de benen te strekken,samen met Hedwig.HIER SCHIJNT DE ZON!
vrijdag 1 september 2017
Fietsdag nr 10 -11 en 12 en 13
Dinsdag 29/8.Na een paar rustdagen in de Elzas is het hoog tijd om weer eens verder te fietsen.
Reguisheim naar Munchousen.50km
De weg is vlak en het schiet goed op.
Langs het Canal du Rhone au Rhin bereik ik Hunigue,nabij Basel.
Woensdag 30/8,Huningue naar Waldshut 73km.
Basel doorrijden en juiste weg vinden was niet simpel.5keer heen en weer en dan nog een brug missen zodat ik aan de Duitse kant van de Rijn verder fiets.In Rheinfelden wil ik dan de Rijn over gaan ,maar door wegwerkzaamheden is de weg en brug afgesloten.Dan maar verder tot ik een andere brug vind.Oef ,ik ben weer in Zwitserland,nu is het maar enkel de Rheinroutebordjes volgen.Of toch niet,want even verder weer geen bordje te zien,gelukkig helpt Bernard ,mijn gps,mij af en toe.
Vanaf Laufenburg zijn de aanduidingen weer duidelijker en ik geraak zonder verdere problemen ,heel makkelijk in Waldshut,waar Hedwig zijn opwachting maakt.
Donderdag 31/8 Waldshut naar Kaiserstuhl en terug 40 km.Het heeft de hele nacht geregend,zware onweersbuien.In Koblenz ga ik de grens over.Ik ben terug in Zwitserland.Het is een prachtige ,aangeduide route die mij tot vandaag tot Frauenfeld zou moeten brengen.De douane beslist er anders over.Hedwig ,met auto en caravan wordt aan de grenspost van Koblenz,door de Zwitserse douane tegen gehouden.Hij moet blazen en blaast positief.We hadden er s avonds met een duits koppel nogal ingehangen en die alcohol was blijkbaar nog niet verteerd.Hij mag niet verder rijden ,moet sleutels af geven....en dikke boete.Ik krijg telefoon en kan keren.Dat ,bovenop de gietende regen doen mij besluiten om ineens met de wagen ,ik moet nu toch achter het stuur,door te rijden tot Thusis,aan de voet van de alpen.
Vrijdag 1/9 Na een hele nacht regen en onweer besluiten we om toch maar eens eerst de Splugenpass met de wagen te gaan verkennen.Gelukkig deden we dat ,nog geen 10km ver blijkt de baan afgesloten voor alle verkeer.Waarschijnlijk is de berg naar beneden gekomen door de regenval van vannacht😁Er zal dus morgen niks anders opzitten dan rond te rijden via de julierpass en St Moritz,met de auto.
Reguisheim naar Munchousen.50km
De weg is vlak en het schiet goed op.
Langs het Canal du Rhone au Rhin bereik ik Hunigue,nabij Basel.
Woensdag 30/8,Huningue naar Waldshut 73km.
Basel doorrijden en juiste weg vinden was niet simpel.5keer heen en weer en dan nog een brug missen zodat ik aan de Duitse kant van de Rijn verder fiets.In Rheinfelden wil ik dan de Rijn over gaan ,maar door wegwerkzaamheden is de weg en brug afgesloten.Dan maar verder tot ik een andere brug vind.Oef ,ik ben weer in Zwitserland,nu is het maar enkel de Rheinroutebordjes volgen.Of toch niet,want even verder weer geen bordje te zien,gelukkig helpt Bernard ,mijn gps,mij af en toe.
Vanaf Laufenburg zijn de aanduidingen weer duidelijker en ik geraak zonder verdere problemen ,heel makkelijk in Waldshut,waar Hedwig zijn opwachting maakt.
Donderdag 31/8 Waldshut naar Kaiserstuhl en terug 40 km.Het heeft de hele nacht geregend,zware onweersbuien.In Koblenz ga ik de grens over.Ik ben terug in Zwitserland.Het is een prachtige ,aangeduide route die mij tot vandaag tot Frauenfeld zou moeten brengen.De douane beslist er anders over.Hedwig ,met auto en caravan wordt aan de grenspost van Koblenz,door de Zwitserse douane tegen gehouden.Hij moet blazen en blaast positief.We hadden er s avonds met een duits koppel nogal ingehangen en die alcohol was blijkbaar nog niet verteerd.Hij mag niet verder rijden ,moet sleutels af geven....en dikke boete.Ik krijg telefoon en kan keren.Dat ,bovenop de gietende regen doen mij besluiten om ineens met de wagen ,ik moet nu toch achter het stuur,door te rijden tot Thusis,aan de voet van de alpen.
Vrijdag 1/9 Na een hele nacht regen en onweer besluiten we om toch maar eens eerst de Splugenpass met de wagen te gaan verkennen.Gelukkig deden we dat ,nog geen 10km ver blijkt de baan afgesloten voor alle verkeer.Waarschijnlijk is de berg naar beneden gekomen door de regenval van vannacht😁Er zal dus morgen niks anders opzitten dan rond te rijden via de julierpass en St Moritz,met de auto.
zondag 27 augustus 2017
zaterdag 26 augustus 2017
Dag 6 en 7.Wasselone naar Scherwiller.en dan naar Reguisheim
Terwijl Reni ,met pijn in t hart haar haartjes laat kortknippen,fiets ik verder.De eerste 15 km gaan over een mooi fietspad.In Marlenheim spot ik een ooievaar.
ik volg de " route du vin",en fiets dus op en af door de wijngaarden van de Elzas.
Vandaag ben ik in Reguisheim beland ,en verlaat stilaan de Elzas.Mijn volgende halte wordt Basel.Maar eerst nog morgen met Hedwig op stadsbezoek naar Colmar.Maandag nog een rustdagje, en dinsdag weer verder.
ik volg de " route du vin",en fiets dus op en af door de wijngaarden van de Elzas.
Vandaag ben ik in Reguisheim beland ,en verlaat stilaan de Elzas.Mijn volgende halte wordt Basel.Maar eerst nog morgen met Hedwig op stadsbezoek naar Colmar.Maandag nog een rustdagje, en dinsdag weer verder.
De volgende stap
Martine trapt vol goede moed verder (met pijn in het hart dat ik er niet bij ben) en ondertussen zet ik hier de eerste stap naar de nieuwe behandeling.
Het is best confronterend mijn lange haren niet meer te hebben. Think Pink krijgt ze en kan er anderen misschien mee plezieren.
Nu kunnen we er al maar aan wennen.
Samen met mijn omgeving duimen en hopen we toch nog op een zo positief mogelijke afloop.
Maandag start de eerste chemokuur. Laat ons duimen dat ik deze kuur goed kan doorstaan en dat ze vruchten afwerpt.
Misschien komt er nog een wonder!
Wie zich geroepen voelt Think Pink ook te steunen kan zijn haren doneren. De afgeknipte haren moeten minstens 20 cm lang zijn.
Het is best confronterend mijn lange haren niet meer te hebben. Think Pink krijgt ze en kan er anderen misschien mee plezieren.Nu kunnen we er al maar aan wennen.
Samen met mijn omgeving duimen en hopen we toch nog op een zo positief mogelijke afloop.
Maandag start de eerste chemokuur. Laat ons duimen dat ik deze kuur goed kan doorstaan en dat ze vruchten afwerpt.
Misschien komt er nog een wonder!
donderdag 24 augustus 2017
Dag 5,Mittersheim-Wasselonne 75 km
Onder een stralend zonnetje spring ik deze morgen mijn fiets op.Ik moet eerst een eind langs het kanaal.Oeps,niet opgelet en 2 km te ver!,ik moest linksaf maar ging rechtdoor.
Gedurende enkele km gaat het weer bergop -bergaf.
Voorbij Sarrebourg zou ik langs een kanaal moeten fietsen,maar ik zie geen water.Ik ben nochtans op de juiste weg,even voorbij Artzviller kom ik toch langs het kanaal .Maar even plots is het weer weg.Waar is dat naartoe?.Het is simpelweg verhuisd.Vanaf Artzviller werd een kanaal langs de bergwand aangelegd,een soort hellend vlak van Ronquiere. Daardoor is het oude kanaal ,waar ik nu langs fiets droog komen te staan.Het is prachtig om te zien hoe oude sluishuisjes overwoekerd zijn door de natuur en hoe het oude waterbekken een eigen vegetatie heeft gekregen.
Er werd zelfs een fietspad door het kanaal getrokken.
Even verder kom ik aan dat nieuwe kanaal (Canal du Marne au Rhin),dat ik volg tot Saverne.
In Saverne verlaat ik dit kanaal en t wordt weer ferm klimmen tot Salenthal.
Daarna daal ik af ,langs een fietspad tot Wasselonne.
Het was vandaag een mooie rit,veel variatie en niet zo desolaat als Lotharingen.We zijn nu in de Elzas.
Gedurende enkele km gaat het weer bergop -bergaf.
Voorbij Sarrebourg zou ik langs een kanaal moeten fietsen,maar ik zie geen water.Ik ben nochtans op de juiste weg,even voorbij Artzviller kom ik toch langs het kanaal .Maar even plots is het weer weg.Waar is dat naartoe?.Het is simpelweg verhuisd.Vanaf Artzviller werd een kanaal langs de bergwand aangelegd,een soort hellend vlak van Ronquiere. Daardoor is het oude kanaal ,waar ik nu langs fiets droog komen te staan.Het is prachtig om te zien hoe oude sluishuisjes overwoekerd zijn door de natuur en hoe het oude waterbekken een eigen vegetatie heeft gekregen.
Er werd zelfs een fietspad door het kanaal getrokken.
Even verder kom ik aan dat nieuwe kanaal (Canal du Marne au Rhin),dat ik volg tot Saverne.
In Saverne verlaat ik dit kanaal en t wordt weer ferm klimmen tot Salenthal.
Daarna daal ik af ,langs een fietspad tot Wasselonne.
dinsdag 22 augustus 2017
Dag 3 en4 naar Rome
Weer 92 km verder,wel verdeeld over 2 dagen.
Het landschap is eigenlijk saai,golvend,wel heuvelachtig,soms fel.Maïs, weiden en koeien domineren.
In Francaltroff kom ik langs de verkeerde kant de camping op en sta voor een grote gesloten poort.Na een telefoontje naar de ontvangstbalie wordt de poort voor mij geopend.
Vandaag ben ik in Mittersheim beland.De camping is eigenlijk geen camping meer ,maar we mochten er toch op.
Morgen hoop ik wasselonne te bereiken
Het landschap is eigenlijk saai,golvend,wel heuvelachtig,soms fel.Maïs, weiden en koeien domineren.
In Francaltroff kom ik langs de verkeerde kant de camping op en sta voor een grote gesloten poort.Na een telefoontje naar de ontvangstbalie wordt de poort voor mij geopend.
Vandaag ben ik in Mittersheim beland.De camping is eigenlijk geen camping meer ,maar we mochten er toch op.
Morgen hoop ik wasselonne te bereiken
Mijn nieuws
Terwijl Martine zwoegt op haar stalen ros, geniet ik van een bed in afwachting van het plaatsen van de poortcatheeder. Dat gaat mijn gezelschap zijn voor de komende maanden. Positief blijven is nu de boodschap. Dit is niet elke dag even makkelijk. Met volle moed begin ik eraan. De vechtlust is er en hopelijk brengt het iets op. We duimen.
zondag 20 augustus 2017
Naar Rome,dag 1,2 en 3
Zondag,20 augustus.
De geplande de rit van Waimes naar Stolzembourg deed ik met de auto,wegens regen en panne aan de stabilisator van de caravan.De panne was nog snel hersteld en zaterdag kon ik beginnen te fietsen.
Stolzembourg naar Nennig 80 km.
Vandaag Nennig naar Bettoncourt 60 km.
Beide ritten verliepen zonder problemen .
De geplande de rit van Waimes naar Stolzembourg deed ik met de auto,wegens regen en panne aan de stabilisator van de caravan.De panne was nog snel hersteld en zaterdag kon ik beginnen te fietsen.
Stolzembourg naar Nennig 80 km.
Vandaag Nennig naar Bettoncourt 60 km.
Beide ritten verliepen zonder problemen .
Dag 1 ,2 en 3
De rit van waimes naar Stolzemburg ,nabij Vianden,deed ik met de auto.Het regende hevig en we hadden ook nog wat pech met de stabilisator van de caravan.
Gisteren werd dan het fietsvertreksein gegeven.De rit ging langs het mooie ,Mullerthal,om via Junglinster de moezel te bereiken en de camping in Nennig.(Duitsland)
Vandaag nog een stuk langs de moezel,bij vertrek nog fel bewolkt,maar eens de grens over,Frankrijk, trekt de hemel open en begint de zon te schijnen.
Camping in Burtonville.
In 2 dag
Gisteren werd dan het fietsvertreksein gegeven.De rit ging langs het mooie ,Mullerthal,om via Junglinster de moezel te bereiken en de camping in Nennig.(Duitsland)
Vandaag nog een stuk langs de moezel,bij vertrek nog fel bewolkt,maar eens de grens over,Frankrijk, trekt de hemel open en begint de zon te schijnen.
Camping in Burtonville.
In 2 dag
woensdag 16 augustus 2017
Een volgende episode
16 augustus 2017
Zolang stil gezeten?
Martine en ik hebben een bewogen tijd achter de rug. Fietsen was zeker aan de orde van de dag. Voorbereiding aan de tocht naar de klaagmuur stond bovenaan de lijst. Boekjes, kaarten, info, praten met anderen die deze trip ook al gedaan hadden, werden aangeschaft en uitgevoerd.
Spannend!
Eerst moet ik op controle naar Jette en dat ziet er ...niet zo goed uit
Dan de donderslag: de kanker manifesteerde zich.Baarmoederhalskanker was niet verdwenen. Nee slechter: uitzaaiingen naar de longen. Reni in een dipje! Je zou voor minder.
Martine heeft gelukkig beter nieuws. Bij haar gaat het de goede kant uit.Oef!
Na veel wikken en wegen wordt de tocht uitgesteld en aangepast.
Nu moet er beslist worden: gaan of niet gaan? De beslissing valt: Martine vertrekt alleen met de fiets gevolgd door Hedwig met de auto en caravan. Reni gaat niet mee vertrekken.
De behandeling gaat starten op 28 augustus.
Datum van vertrek voor Martine is vastgelegd op 18 augustus vanuit de Hoge Venen. Zij rijdt waar de fiets haar brengen zal.
Zolang stil gezeten?
Spannend!
Eerst moet ik op controle naar Jette en dat ziet er ...niet zo goed uit
Dan de donderslag: de kanker manifesteerde zich.Baarmoederhalskanker was niet verdwenen. Nee slechter: uitzaaiingen naar de longen. Reni in een dipje! Je zou voor minder.Martine heeft gelukkig beter nieuws. Bij haar gaat het de goede kant uit.Oef!
Na veel wikken en wegen wordt de tocht uitgesteld en aangepast.
Nu moet er beslist worden: gaan of niet gaan? De beslissing valt: Martine vertrekt alleen met de fiets gevolgd door Hedwig met de auto en caravan. Reni gaat niet mee vertrekken.
De behandeling gaat starten op 28 augustus.
Datum van vertrek voor Martine is vastgelegd op 18 augustus vanuit de Hoge Venen. Zij rijdt waar de fiets haar brengen zal.
zaterdag 17 juni 2017
Ettelbrück - Luxemburg 37 km
Na een leuke trip en een tof weerzien met Martine, Hedwig en Bertje namen we bij aankomst eerst een blik in ons hotel en de kamers. Het was dik in orde. Onze fietsen vonden ook een veilig onderkomen in de privé-garage van de hoteleigenaar.
Een lekker avondmaal, zij het niet het verwachte, trokken we moe maar voldaan naar onze bedstee.
Uitgerust zaten we dan samen aan het ontbijt, gezellig!
Een picknick voor onderweg werd ook vlijtig klaar gemaakt.
Al het overbodige gerief werd in de camionette van Bruno gedropt. De fietstocht richting Luxemburg kon starten. Het weer was ok zij het ietwat frisjes. Bertje vond het prima.
Het grootste deel van de trip verliep over een aangelegd fietspad. Prima om de drukke banen te vermijden. Ook moesten we ons wel eens tussen machine en graskant wringen om onze weg te kunnen vervolgen.
Eens stad Luxemburg in het vizier begon de miserie van het veilig en rustig fietsen. De weg naar het station vinden op een fijne manier was niet simpel. Met een beetje uitleg van een inwoner en bernard kwamen we er wel.
Natuurlijk konden een paar stevige klims op het einde niet ontbreken. En er werd gestampt en geblazen hoor.
Gelukkig vonden we Bruno aan het station direct. Fietsen inladen, de nodige spullen ingepakt voor onze treinreizigers en iedereen kon gerust het laatste stuk aanvatten.
Als afsluiter maakten we nog een afspraak in het fritkot en werd er nog even nagepraat.
Voor herhaling vatbaar.
Een lekker avondmaal, zij het niet het verwachte, trokken we moe maar voldaan naar onze bedstee.
Uitgerust zaten we dan samen aan het ontbijt, gezellig!
Een picknick voor onderweg werd ook vlijtig klaar gemaakt.
Al het overbodige gerief werd in de camionette van Bruno gedropt. De fietstocht richting Luxemburg kon starten. Het weer was ok zij het ietwat frisjes. Bertje vond het prima.
Het grootste deel van de trip verliep over een aangelegd fietspad. Prima om de drukke banen te vermijden. Ook moesten we ons wel eens tussen machine en graskant wringen om onze weg te kunnen vervolgen.
Eens stad Luxemburg in het vizier begon de miserie van het veilig en rustig fietsen. De weg naar het station vinden op een fijne manier was niet simpel. Met een beetje uitleg van een inwoner en bernard kwamen we er wel.Natuurlijk konden een paar stevige klims op het einde niet ontbreken. En er werd gestampt en geblazen hoor.
Gelukkig vonden we Bruno aan het station direct. Fietsen inladen, de nodige spullen ingepakt voor onze treinreizigers en iedereen kon gerust het laatste stuk aanvatten.
Als afsluiter maakten we nog een afspraak in het fritkot en werd er nog even nagepraat.
Voor herhaling vatbaar.
donderdag 15 juni 2017
Dag 5 Gouvy-Ettelbruck
Na een "zalige"nachtrust in ons "tuinhuisje" en een "heerlijk"ontbijt,stappen we weer de fiets op.Vandaag voor een ritje van 75 km.We klimmen en dalen door een prachtig Ardeens landschap.In Oberwambach steken we de grens België-Luxemburg over.
We komen,Wiltz, het eerste stadje op Luxemburg grondgebied ,binnen via Niederwiltz.
Een dikke 5 km klimmen verder zijn we in Centre Haute Ville, en 't was hoog,geloof me!
Bij de vierkante watertoren (494m) van Goebelsmulhe staan Reni en Bruno ons op te wachten.Vanaf hier fietsen zij met ons mee tot Ettelbruck.
Abonneren op:
Posts (Atom)