Zaterdag 9 september,San Baronto naar San Gimignano. 75 km.Het regent bij vertrek uit San Baronto en tot Vinci blijft het druppelen.Ik krijg nog een onweer en dan is t gedaan met regenen,ik zal droog kunnen aankomen.Het stijgt en daalt en stijgt en daalt,maar precies meer stijgen dan dalen....totale stijging is 770 'm.
Zondag 10 september.San Gimignano naar Siena.40km Het heeft de hele nacht geregend,regen ook bij vertrek.Onderweg begint de zon te schijnen.De weg is redelijk vlak,in de namiddag vinden we nog tijd om Siena.40km te bezoeken.
Maandag 11 september,Siena naar Chiusi 93 km.Ik dool in Siena rond om de goede weg te vinden ,vergis mij en kan 10 km om rijden.De omgeving doet droog en verlaten aan,ik zit in de crete .Na Asciano,een dorpje in de crete wordt de omgeving weer wat groener.
Een fietspad,het santiero dela Bonifica,zal mij rechtstreeks naar Chiusi brengen.Zware wolken en veel wind voorspellen niet veel goeds,maar het blijft droog tot ik op de camping aankom.
Het fietspad loopt langs een uitgedroogd kanaal,met resten van een sluizen complex. Het is een eenzame weg,ik kom gedurende 25km geen mens tegen.
Dinsdag 12 september is een rustdagen, met de auto naar assisi.Savonds verneem ik ,van Dries,dat Reni overleden is.Klote,zou zij gezegd hebben.Ik besluit van ,zo dicht bij mijn doel,niet op te geven.Ik ga ,heel verdrietig,door tot Rome.
Woensdag 13september Chiusi naar Bashir, Orvieto 62,7 km.Eerste 20 km zijn vlak,daarna omhoog ,mooie vergezichten.
Donderdag 14 september Bashir naar lago di vico, 89,8km,1658 hoogtemeters, 12,5 km per uur.Dit wordt een heel zware rit,eerst 15km omhoog naar Bagnoregio.Bagnoregio ligt op een uitloper van turfsteen die vroeger veel verder uit stak.Op de punt lag het stadje Civita ,maar door een aardbeving werd Civita losgeslagen van Bagnoregio, waardoor het eenzaam op een heuvel kwam te liggen.
Het is nu alleen nog te bereiken via een loopbrug,er woont geen mens meer en ze hebben er een toeristische attractie van gemaakt.
De volgende km gaat het langs de heuvelflanken van de monte Cimino,een oude vulkaan.
Om het lago di vico te bereiken ,moet ik nog eens fel klimmen,het is nl een kratermeer.
Hier in de streek woden niets anders dan hazelnoten gekweekt,voor de nutella? en de pluk is volop aan de gang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten