Team-building

 De uitstap met ons vieren stond al een tijdje op de agenda. En eindelijk lukte het ons een datum te vinden waarbij iedereen zich goed voelde.

Dinsdag 16/08/2016 na de ochtend activiteiten stonden we paraat met onze kleine bagage.Een belangrijk aspect: Laura, de zon, was er ook bij. Er was er maar eentje die een jas aanhad hm.
Een foto om dit evenement te vereeuwigen moet echt gebeuren. Zoals ge ziet zit de sfeer er goed in. Iedereen heeft zijn beentjes degelijk ingesmeerd.
We rijden richting Ter Rijst en verder via Heikruis, Beert, Bogaarden, ... naar Halle. Het gaat van een "tout plat" naar een "faux plat". Dat zijn Martine en ik al gewoon.

De basiliek van Halle wordt onze eerste halte. Een dikke kaars schaffen we aan om in Scherpenheuvel te laten branden.
Nu wacht het Zoniënwoud op ons.

 Even een drukke baan trotseren, wat een beetje minder leuk is. Gelukkig ligt er en fietspad. Er moet niet verteld worden zeker dat er wat afgetetterd wordt.
Eens Sint-Genesius-Rode voorbij koersen we het bos in. Jammer voor de zonnekloppers. Zij zien de zon maar door de bladeren. Hun kleurtje zal nog even moeten wachten, de "bain de soleitjes" zijn voor later. Of zijn er bij die het nu al aandurven???

Ondertussen knorren al enkele magen. Een "antieke en rustiek" tafel langs de weg, nodigt ons uit om halt te houden. Picknicktassen komen boven. Er is een verscheidenheid: fris, water, wijn, bokes, tomaat, komkommer, pasta met van alles, energierepen,yoghurt, banaan,... Plaats zelf maar wat bij welke persoon.(geen wedstrijd)

Aangesterkt en vol energie rijden we verder. Het aantal km is niet overdreven daarom doen we het rustig aan. Onze fotograaf is uit het goede hout gesneden. Zij merkt heel wat leuke tafereeltjes op. We zullen weer een album vol prentjes krijgen.

Het museum en park van Tervuren is een lust voor het oog. Jammer dat de werken nog steeds gaande zijn in het museum.
Waar is onze kindertijd gebleven dat wij hier op schoolreis kwamen...

Herinneringen worden opgehaald, verhalen verteld.
De zon laat zich van zijn mooiste kant zien en geeft onze trip een extraatje. Om hiervan ten volle te genieten zoeken we een terrasje op. Martine kent er hier in de omgeving genoeg maar ze moeten ... open zijn. Dorstigen laven is niet altijd gemakkelijk hoor!

En nog minder iemand  vinden om een foto te maken van ons clubje.
 Er staan te veel knopjes aan het toestel, het wordt een video maar de foto komt er na een tijdje nog niet. Dus een andere oplossing dringt zich op. Het resultaat mag er dan wel wezen.

Leuven is in aantocht of liever Leuven wij komen eraan.
Waar is ons hotel? Rustig vrouwen, dat vinden we wel en bernard is er ook. De "Professor" gaat niet lopen, hij verwacht ons. Oeps waar komen de fietsen??? Geen problemen dames, die gaan ook "kameren".

Na onze opknapbeurt zijn we klaar om Leuven te ontdekken. Zoveel volk! Als je dan van en rustige fietsroute komt, klinkt het dubbel zo hard.
Deze stad verdient wel een bezoek. Wat mooie gebouwen!

Aan restaurantjes geen gebrek maar wat gaan we kiezen? Ah nee even de foto's bekijken. En is iedereen tevreden met erop staat?
De honger laat niet op zich wachten alleen is het wachten op de ober.
Noodgedwongen moet er een apéro komen want anders zit je daar toch maar met lege handen.
Een wandeling in het stadscentrum nadien doet de vertering beter werken. Waar staat nu die "kotmadam"? En kent zij de weg in Leuven? De kaart ligt toch al op haar schoot.

Na een korte/lange (?) nachtrust genieten we van een goed ontbijt. En wat een eetlust dat we hebben of zit er iets anders achter???

Het startsein voor het tweede deel wordt gegeven en wijlen op weg. De omgeving toont haar pracht aan natuur, abdij, boerderijen, kastelen. Kliklik om zoveel mogelijk vast te leggen om nadien even te bekijken. Heel belangrijk is het dat het op ons netvlies geprikt staat.

Het kasteel van Horst nodigt
ons uit een rustpauze te nemen. Scherpenheuvel zien we van ver liggen na de nodige stijgers en dalers.





De kaars van Halle laten we in Scherpenheuvel

 branden voor allen die het nodig hebben. Een nieuwe kaars brengen we mee naar Halle om daar hetzelfde te doen.
De rit bevalt ons daarom besluiten we door te rijden naar Averbode. De weg daarheen zullen we ook niet vergeten. Het loont de moeite.

In Averbode nodigt de abdij ons uit om een kijkje te nemen. Een ijsje mag voor de liefhebbers ook niet ontbreken.
En je gelooft het of niet, ze hebben ginder ook een "Vossenhol". Daar hebben we afgesproken met onze chauffeurs, Hedwig en Bram.



Waar wij 2 dagen gereden hebben om er te geraken, gaat het met de wagen op 2 uur.
Het afscheid was vlug, ieder wou bij zijn "volk" zijn en vertellen hoe goed en fijn wij het gehad hebben.

Daar doen wij het toch voor. Teambuilding?