De laatste wandeltocht voor de grote vakantie

Zondag 5 juni gaan we voor de laatste keer op stap met de Rol-Mopsen. Niet verkeerd begrijpen he. De laatste keer voor de grote vakantie! Het weer ziet er niet zo denderend uit maar daar storen wij ons niet aan. Op den bof zijn we vertrokken. Laat de kilometerkes maar in onze wielen draaien.
Oetingen here we come. Langs de vroegere meisjesschool zo voorbij Pauline rijden we verder naar 't Putteken. Ik herbeleef mijn kinderjaren. Het bergsken op is nog niet platter geworden. Het is al puffen en we zijn nog niet verder. Overal komen ook mensen tegen die Martine of kennen. Dus een babbeltje hoort erbij, het geeft ons ook de gelegenheid om effen uit te blazen. Hup verder de Molenstraat door en via het bosje naar het centrum van Oetingen.
Ja het eerste knooppunt is gevonden. Nu de trambaan volgen en "wijlen weg".
Je moet het ook eens doen: een wandelweg al fietsend voorbereiden, in het Pajottenland. Zo begrijp je het al: wij komen hier en daar voor situaties dat we het onmogelijke mogelijk moeten maken. De fietsen worden af en toe even gedragen met twee omdat het baantje niet geschikt is om te fietsen. De wortels van de bomen tonen hun grillige vormen en maken het te moeilijk. Natuurlijk vergeten we niet dat het weer van de laatste dagen ook voor wat smurrie zorgt. Het gras en onkruid tieren welig. Het paadje moeten we hier en daar op de tast vinden.
Omdat we "à l'improviste" vertrokken zijn, hebben we geen knabbeltje mee! Martine krijgt dus honger en midden in de natuur geen winkel of café te vinden. Omdat ze bij de vooruitziende vrouwen behoort, vind ons madam toch nog een zoetigheidje.
Eén verbetering aan de voorbereiding aangebracht en de tocht ligt vast. Onze frank belooft dat het droog zal blijven, toch overdag. Dus mensen haal jullie wandelschoenen boven.