Van Sint-Hubert nemen we nu een andere weg tot Vigi. Dit bespaart ons een grooooote bergop. De lucht is bewolkt maar het is droog.
Tot Chateau-Salin herkennen we het karakter van de Ardennen. De dorpen liggen diep dus trappen, stampen en zuchten. Ook komen ze saai over door de ontvolking en de wederopbouw na de 30-jarige oorlog. Tussen 1914-1918 was dit ook oorlogsgebied.
Enkele foto's worden genomen om het thuisfront mee te laten genieten. (We moeten ze dan wel kunnen doorsturen hm). Van een `ancien lavoir ` in Sevigny - lès-Raulle uit 1800 merk je niet veel authentiek meer. Maar het geeft ons nu een schuilplaats voor de regen. Het druilt lustig verder doch we moeten verder. Onze inkopen, gepland in Oron, vallen in het water. Daar aangekomen vinden we niets nog geen café. De dorpen zijn doods! Martine belt naar "la mairie " van Chateau-Salin om in het jeugdherberg te reserveren. Met veel geduw en overredingskracht wil de dame tot 17u blijven wachten. We zetten er flink het wiel in,voor zover dit kan, (stijging van 9%) en om 13u 15 staan we aan de deur. Maar de dame is ...foetsie! Geen bed dus, desillusie! Flink ons gedacht gezegd. Bij het rondkijken zien we een hotelletje
Succes, er is een kamer beschikbaar. Maar wat voor eentje. Niet om naar huis te schrijven. Toch zijn we blij met het onderdak. Geen wifi!
In de kamer koken we ons potje
Thuis zouden we het niet eten maar hier smaakt het, wel pikant. En afwassen?
Waar een lavabo voor dient. We vinden op alles een oplossing allé bijna alles. En een goed glas als afsluiter van de dag kan er altijd bij
Weer goed gereden!!!!! Bravo
BeantwoordenVerwijderenPlantrekkers zijn jullie wel he :) ! Goed bezig!! X
BeantwoordenVerwijderen