Scey -Sur -Saone - Marney 57km

Gisteren avond heeft het nog een goeie bui gedaan. Jammer!  Nadien kwamen de muggen ons gezelschap houden. Ook jammer!  Noodgedwongen kruipen we vlug in de tent. Rondom ons was het bbq-festijn.  Hoe ze dat gingen klaar spelen, was voor ons een raadsel : 3 aluminiumen bakjes met wat kolen in en daarop wat vlees. ..
's Nachts was het enkele keren baf erop : donder en bliksem en regen! Martine stond niet op met een houten  maar met een natte kop op. Alles was druipnat, kussen,slaapzak,  matras. .. De tent lekt! Ons klaarmaken was niet prettig.
De warme bakker brengt enige vreugde. We kunnen ons ontbijt nemen langs de weg in een bushokje bij gebrek aan betere lokatie.
In Fredy zie je een mooie wasplaats maar we hebben geen foto genomen.
De ganse weg tot Marney ging vrij vlot weliswaar met wat klimmen.
Tot Sting volgden we het jaagpad langs de Saone. Voor Rupt-sur-Saone zien we de tunnel van St-Albain.

Onder Napoleon II  (1843) begon men met het graven van een kanaal. In 1853 stopte men met het graven wegens technische problemen en door geldgebrek waarna het in 1890 werd voltooid. We komen langs mooie vergezichten,  het loont de moeite even te stoppen. En wie de Eifeltoren wil bewonderen moet ook naar Soing gaan.Daar staat een kopie. 

In ons boekje staan verschillende terrasjes vermeld maar in werkelijkheid zijn ze verdwenen. Misschien met de lijkwagen van St-Gand? Een oude kar die dienst deed als lijkwagen staat te pronken op het plein. 

Fresne -St-mamés toont dan de oude lindeboom voor de kerk. Deze zou stammen uit 1340.

Het mooie liedje neemt een einde. In Gy hebben we schrik dat de hemel "op ons hoofd " valt. Donkere wolken pakken samen. Met onze tegenwoordigheid van geest stoppen we, net aan een rusthuis. Even later is het prijs.  Gieten en nog eens gieten.  

Bij een aangeboden drankje gebruiken we dan onze picknick.  We voelen ons  (bijna ) op onze plaats.  Misschien nog wat te jong.?...

Dan gaat het richting Marney.  Als verzopen kiekens komen we aan en boeken direct een kamer in het enige hotel dat we vinden. Cultuur opsnuiven beperkt zich tot de kerk en dit dankzij de regen. 

Hopelijk kan alles drogen deze nacht .

Marney was vaak het middelpunt van gevechten door haar strategische ligging. Hiervan zijn er nog sporen te zien.  

Onze tocht tot vandaag, reeds 13 dagen, verloopt wat moeizaam.  Het slechte weer speelt ons parten.  De energie komt stilaan op gang. Doch zijn we telkens blij als het eindpunt in zicht is